Pierwszego listopada obchodziliśmy w Kościele uroczystość Wszystkich Świętych. Nasze seminaryjne świętowanie rozpoczęliśmy już późnym sobotnim wieczorem, odmawiając wigilijną godzinę czytań pod przewodnictwem o. rektora dr. Mariusza Tabulskiego. Poprzez śpiew psalmów i pieśni mogliśmy wejść w radość tajemnicy tego dnia. Kazanie św. Bernarda, które jest częścią liturgii godzin przewidzianą na tę uroczystość, przypomniało nam, o co tak naprawdę w niej chodzi.
Pragnieniem, które wywołuje albo pomnaża w nas wspomnienie świętych, jest chęć przebywania w ich upragnionym gronie, zasłużenie na to, aby się stać współobywatelami i współmieszkańcami błogosławionych duchów, nadzieja połączenia się
z zastępem patriarchów, ze zgromadzeniem proroków, z orszakiem Apostołów, z niezmierzoną rzeszą męczenników, wspólnotą wyznawców, z chórem dziewic, wreszcie zjednoczenie się i radość we wspólnocie wszystkich świętych. "Kościół pierworodnych" chce nas przyjąć, a nas to niewiele obchodzi, pragną nas spotkać święci, my zaś nie zważamy na to, oczekują nas sprawiedliwi, a my się ociągamy. (por. Sermo 2: Opera omnia, Edit. Cisterc. 5 [1968] 364–368).
W sam dzień uroczystości przeżywaliśmy Mszę Świętą konwentualną pod przewodnictwem o. Pawła Przygodzkiego. Poprzez swój śpiew w liturgię włączyła się nasza seminaryjna schola. Po południu przyszedł czas na wspólnotowe nieszpory, do których muzykę opracował nasz konfrater, śp. pan Marian Machura. Po zakończonej celebracji rozpoczęła się procesja
z wypominkami do Krypty Zasłużonych.
Drugiego listopada Kościół wspomina wszystkich wiernych zmarłych. Jest to dzień modlitw za tych, którzy odeszli i czekają jeszcze w czyśćcu na pełnię szczęścia przebywania z Bogiem. O godzinie 19:00, jak co roku, odprawiona została Eucharystia w krypcie; ze względu na obostrzenia epidemiologiczne z naszej seminaryjnej wspólnoty mogły w niej wziąć udział tylko asysta i schola, aby umożliwić innym wiernym uczestnictwo w świętych obrzędach.
W naszym zakonie przedłużeniem modlitwy za zmarłych jest dzień 3 listopada, kiedy to wspominamy naszych zmarłych współbraci; 7 listopada będziemy natomiast przeżywać wspomnienie Wszystkich Świętych naszego zakonu, kiedy to pamięcią sięgniemy do postaci św. Pawła I Pustelnika, bł. Euzebiusza i wszystkich paulinów, którzy przez te ponad siedem wieków w pokorze, modlitwie oraz pracy zmierzali do wiecznej radości.
