W dzień uroczystości św. Stanisława wszyscy bracia stanęli na nogi i podjęli się różnych obowiązków; przeżywaliśmy bowiem ważny moment we wspólnocie, którym były święcenia diakonatu dwóch naszych braci – Augustyna i Karola.
Jedni z nas przygotowywali refektarz i sale dla gości, inni zajęli się potrzebnymi rzeczami do usprawnienia liturgii, a jeszcze inni ćwiczyli polskie i łacińskie pieśni, które potem wybrzmiewały w bazylice w trakcie Eucharystii. Nie zapomnieliśmy też o najważniejszym, to jest o modlitwie ofiarowanej za kandydatów do diakonatu.
Msza Święta rozpoczęła się o godzinie 11:00, przewodniczył jej nasz współbrat w powołaniu paulińskim o. bp Łukasz Buzun. On wygłosił do nas słowo Boże i udzielił braciom łaski święceń. W kazaniu celebrans najwięcej uwagi poświęcił sprawie powołania kapłańskiego. Jak wskazywał, ukierunkowuje ono życie diakona, a później księdza, na służbę innym. Przynosi owoc, który ma służyć nie tylko właścicielowi, ale ma być wzmocnieniem dla wszystkich, całej wspólnoty Kościoła. Ojciec mówił, że koniecznym warunkiem dobrego owocowania jest uprzednie obumieranie. Przypominał też, iż w tym powołaniu ukryte jest misterium Krzyża Chrystusowego, z którego potrzeba, abyśmy czerpali siłę i miłość do poświęcania się na rzecz bliźnich.
Po skończonej liturgii nowo wyświęconym zrobiliśmy upamiętniające zdjęcie, następnie wszyscy udaliśmy się na obiad i wspólne spotkanie z rodziną, ojcami i współbraćmi. Cieszymy się szczęściem naszych nowych diakonów i nową misją, która została im powierzona. Niech Bóg ma ich w swojej opiece na tej nowej drodze służby Kościołowi.
Zawierzamy ich waszej modlitwie!
